İçtihat Bülteni’nden edinilen bilgiye nazaran, davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalının müşterek haneyi terk ettiğini ve şu anda diğer bir bayanla birlikte yaşadığını, davalının taşınmazları satma teşebbüsünde bulunduğunu, bu formda ailenin ekonomik varlığının tehlike altına girdiğini, bu nedenle davalının her iki taşınmazda bulunan tasarruf yetkisinin 4721 sayılı Türk Uygar Kanunu’nun (4721 sayılı Kanun) 199’uncu unsuru uyarınca sınırlanmasına karar verilmesini dava ve talep etti.
Davalı vekili karşılık dilekçesinde; dava dilekçesinde ileri sürülen savların gerçek olmadığını, haksız ve koşulları oluşmayan davanın reddine karar verilmesini talep etti.
İLK DERECE MAHKEMESİ, TALEBİ KABUL ETTİ
İlk Derece Mahkemesi, taşınmazlarda davalının tasarruf yetkisinin 4721 sayılı Kanun’un 199’uncu hususu uyarınca sınırlanmasına, bu taşınmazlara yönelik tasarrufların lakin davacının isteği ile yapılabileceğine, bu konunun tapu kütüğüne şerh edilmesine, ilgili tapu müdürlüklerine şerh için yazı yazılmasına karar verdi. Birinci Derece Mahkemesi’nin kararına karşı müddeti içinde davalı vekili istinaf müracaatında bulundu.
BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ, DAVANIN REDDİNE KARAR VERDİ
Bölge Adliye Mahkemesi, tarafların farklı yaşadıkları süreçte davalı erkeğin ailenin ekonomik birliğini tehlikeye düşürecek mahiyette rastgele bir tasarrufunun davacı tarafça ispat edilememesi hususu dikkate alındığında ailenin ekonomik varlığının korunması gereği yahut evlilik birliğinden doğan mali bir yükümlülüğün yerine getirilmemesi üzere bir durum kelam konusu olmadığından ispat edilemeyen davanın reddine karar verdi. Bölge Adliye Mahkemesinin kararına karşı mühleti içinde davacı vekili temyiz isteminde bulundu.
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi, bozma ilâmında şu sözlere yer verdi:
“Yapılan yargılama ve toplanan kanıtlardan, tarafların fiilen başka yaşadıkları, davalı erkeğin mal varlığının bir kısmını elden çıkarma istikametinde teşebbüslerde bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu hale nazaran, davalının tasarruf yetkisinin sonlandırılmasında gereklilik bulunduğu gerçekleşmiş olup, 4721 sayılı Kanun’un 199’uncu unsuru kuralları oluşmuştur. Buna nazaran; Bölge Adliye Mahkemesince, Birinci Derece Mahkemesinin davanın kabulü kararının gerçek olduğu kabul edilerek davalının istinaf müracaatının asıldan reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde karar kurulması yanlışsız olmayıp bozmayı gerektirmiştir.”
Kararı pahalandıran İstanbul Barosu üyesi Avukat Fatih Karamercan ise şunları söyledi:
“4721 sayılı Türk Uygar Kanunu’nun 199. unsuru kararının müşahhas olaylarda uygulanabilmesi için mâlik eşin mal varlığını elden çıkarma teşebbüslerinin olması gerekmektedir. Diğer bir sözle, Yargıtay uygulamasına nazaran, mâlik eşin diğer birisiyle birliktelik yaşaması durumunda bu karar çerçevesinde tek başına tasarruf yetkisinin kısıtlanması talebi kabul edilemez. Çünkü, Yargıtay 2. Hukuk Dairesi’nin 07 Aralık 2022 tarihli kararına nazaran, davalının öbür bayanla birlikte yaşıyor olması tek başına tasarruf yetkisinin sınırlanmasına sebep oluşturmaz.”
