Gözlerinde bir sorun olduğunu ilkokul öğretmeni fark etti. Ama ne o günün koşullarında ne de bugünün kaidelerinde tıbben bir dermanı bulunmuyordu. Hasan Özdemir, çocuk yaşta görme yetisini kaybetti lakin hafızlık hayalinden vazgeçmedi. Yarım asrı aşkın bir müddettir adeta “Hafız Fabrikası” üzere hizmet veren Bayrampaşa Yeşil Camii Kuran Kursu’nda hafızlığa başladığı yıllarda hala görebiliyordu aslında. Ancak vakit ilerledikçe görememeye başladı ve hafızlığın büyük bir kısmını arkadaşıyla dinleşerek tamamladı.
Hedeflerini bir bir gerçekleştirdi
Hafız olduğunda artık fakat idi lakin o, bununla yaşamaya çoktan alışmıştı ve maksatlarını bir bir gerçekleştirmeyi sürdürdü. Hafızlığın akabinde evvel İslami ilimler tahsil eden Hasan Özdemir, daha sonra evlendi ve müezzin olarak Diyanet İşleri Başkanlığı’na bağlı mescitlerde resmi misyonuna başladı. Uzun yıllardır ise öğrencilik yıllarını geçirdiği Bayrampaşa Yeşil Cami’de hem müezzinlik vazifesini ifâ ediyor hem de kurstaki öğrencilere talim ve tecvid dersleri veriyor.
“Gözlerim yine görse Kuran’ı Kerim’e bakmak isterdim”
1975 yılında kursa başlayıp 2 yıl sonra hafızlığını bitirdiğini tabir eden Hasan Özdemir, Kuran’ı Kerim’in birinci çeyreğini ezberledikten sonra görme yetisini kaybettiğini söyledi. Durumdan, hafızlık hocasını haberdar etmesinin akabinde yaşadıklarını anlatan Özdemir, “Hocam; okuması düzgün, kendi zeka düzeyime denk bir öğrenci arkadaşımı benim için görevlendirdi ve biz ayetleri birbirimize daima dinleterek günlük ezberlerimizi tamamladık” dedi. Güç kaidelerde hafızlığını tamamladığından ötürü bunun ehemmiyetini daha fazla kavradığını ve onu koruma etmek için dört elle sarıldığını aktaran Özdemir, yaşadıklarını şöyle özetledi:
“Hocalarımız, ‘hafız olmak kolay, hafız ölmek zordur’ derler. Ben de çok güç koşullarla hafızlığımı tamamladığım için onun peşini bırakmadım, devamlı tekrar ettim. 50 yaşıma gelen kadar her yıl Ramazan aylarında misyonlu olduğum mescitlerde ezberden mukabelelerimi okudum. Şu anda da hamd olsun hafızlığım oldukça kuvvetli durumda. Gözlerim tekrar görecek olsa Kuran’ı Kerim’i görmek ve ona dört elle sarılmak isterdim. Ona tekrar kavuşmanın sevincini doya doya yaşamak isterdim.
Evimden mescide kendi başıma bastonumla birlikte gelebiliyorum. Kursta bazen bana çocuklar ve arkadaşlar yardımcı oluyorlar sağ olsunlar. Onları o hizmetten yoksun etmek istemiyorum lakin ben onlar olmadan da kendi yemeğimi yiyip, çayımı doldurabiliyorum. Onlara zahmet vermek istemiyorum. Hem mescitte hem de kursta olağan bir insanın yapabildiği her işi kendi başıma yapabiliyorum çok şükür.”
O bir “Taş Hafız!”
Aynı vakitte kuvvetli de bir hafız olan Hasan Özdemir, Kuran’ı Kerim’in rastgele bir yerinden ona sorulan ayetin devamını, öncesini, karşı sayfasını okuyabiliyor ve gençlere örnek olmayı sürdürüyor. Bu sebeple Özdemir, 210 talebenin tahsil gördüğü Yeşil Cami’deki öğrenciler ortasında “Taş Hafız” olarak anılıyor.