AK Partili vekil Senanur Çelik’ten babaannesi Ümmühani Çelik’e duygusal veda

Kanal 7 Medya Kümesi Lider Yardımcısı ve Ülke TV İdare Heyeti Lideri Mustafa Çelik’in annesi, AK Parti Antalya Milletvekili Senanur Çelik’in babaannesi Ümmühani Çelik, geçtiğimiz günlerde 110 yaşında vefat etmişti.

Merhumenin cenazesi Antalya’nın Alanya ilçesi İspatli mahallesinde Gökçe Ali Camii’nden kaldırılarak,İsparlı mahalle mezarlığına defnedilmişti.

AK Parti Antalya Milletvekili Senanur Çelik, Facebook sayfasından duygusal bir paylaşım yaparak babaannesine bu sözlerle veda etti:

ALANYAMIZIN EN YAŞLI ASIRLIK ÇINARI CANIM BABAANNEME VEDA

“Bu dünya telaşı bana her vakit güneşin en zirveden vurduğu, herkesin sahip olduğu gölgenin birbirinin üzerine düştüğü telaşlı bir öğlen vakti üzere gelir. Işık gözünüzü alır, eşyalar bazen gerçektir bazen serap, aralar bazen uzaktır bazen yakın. O denli bir an gelir ki durup, sırtınızı bir çınara yaslayıp, ince şeyleri anlamak istersiniz. Soluklanmak, kim olduğunuzu hatırlamak, kalbinizi açıp baksalar oradan ne çıkacağını düşünmek dileği kaplar ruhunuzu. İşte benim çınarım babaannemdi. Bu dünya telaşı içinde sürüklenirken tutunduğum ip, soluğum yetmez olduğunda içime dolan ılık bir Toros rüzgarıydı.

Hukuk okudum ben. Türkçenin labirentlerinde dolaştım. Ne var ki bu lisanın hoşluğu ile beni tanıştıran, türküleri ve manileriyle bu yörük bayanıydı. Biz çağdaş vakit insanları için hayat karışık, sorunlar girift, devalar geçicidir. Babaannem için ise her şey sarihtir. Anlamak, inanmak ve anlatmak, dupduru bir su üzere berraktır. Çünkü onun sözleri o suyun tabanındaki inciler üzereydi. Onun konuşması karmakarışık üzere görünen problemlerin bir anda anlaşılması üzereydi. Hayat ne vakit üzerimize gelse, yüreğimizi hüzün kaplasa şöyle kederi; “Gam çekme, gök yere devrilse el kadarı da senin başına düşer.”

Turnaların öykülerini anlatırdı bize, göç yollarında deve kervanlarının ritmini hissederdik uzaklara bakışında. O kıssalarda, yörük türkülerinde, deyişlerinde bir kelam geçer; “Ildızlara (yıldızlara) yürümek” diye. Hem sonsuza gitmeyi hem bir menzile ulaşma idealini anlatır iki söz ile. Hayat uzun bir yürüyüştür ve imanın mümkün kıldığı bir menzil vardır. Bu yörüklerin kalbine işli bir hakikattir. Tıpkı babaannem üzere. O yürüdü. Yoklukla, öksüz ve yetim olmanın burukluğuna boyun eğmeden yiğitçe uğraş ederek, dokuz evlat yetiştirmeye yürüdü. Merhametli, cömert ve hasbi olmaya yürüdü. Yanlışsız kelama ve hoş ahlaka yürüdü. Ildızlara (yıldızlara) yürüdü. Üzülse de kırılsa da kalbindeki şefkati bir an bile yitirmeden yürüdü. Ve bize miras olarak “yolu” bıraktı.

Baharda yayla çiçekleri açar. Uyanır tabiat. 110 yıllık ömründe her bahar yayla çiçekleri üzere tekrar açtı benim babaannem. Daima fesleğen koktu. Yüzündeki her çizgide bir kıssa, her bakışında öteki bir hatıra vardı. Ona sarılmak benliğimdeki en günahsız yeri yeşertirdi. Dudaklarından göğe yanlışsız fısıldadığı duaların bir mübarek hırka üzere omuzlarımda tartısını hissederdim.

Dünya hayatını tamamladı, hakka yürüdü babaannem. Omuzlarımda ince bir sızı kaldı…

Rabbim, babaannemi rahmetinle kuşat, mağfiretinle muamele eyle, yerini cennet makamını ali eyle, peygamber efendimize komşu eyle, Cemalullahı görmekle şereflendir. Amin.

(Cenazemize katılan, zikirler, dualar ve hatimler bağışlayan, hayırlar yapan, telefon ederek, ileti göndererek, ziyaret ederek başsağlığı dileklerinde bulunan, acımızı paylaşan tüm dostlarımıza babam Mustafa Çelik ve ailesi ismine gönülden teşekkür ediyorum. Ahirete irtihal eden tüm büyüklerimiz için dualarda buluşmak dileğiyle…)”