Resmi Gazete’nin bugünkü sayısında yer alan karara nazaran, bir kamu bankasında çalışan müracaatçı, darbe teşebbüsünün bir gün sonrasında toplumsal medya hesabından, “Tezgahlanan bu oyunu görebilmek için tüm halkımıza basiret ihsan eyle ya Rab” paylaşımında bulundu. “Son dakika: HSYK 2 bin 745 hakim ve savcıyı açığa aldı” formundaki öteki bir paylaşımın altına da “İşte gerçek darbe” yorumunu yaptı.
Bahse bahis paylaşımlar nedeniyle banka, “kurumun saygınlığını zedelediği, prestij kaybına neden olduğunu” belirttiği çalışanının iş akdini, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 18’inci unsuru kapsamında sonlandırdı.
Bunun haksız ve geçersiz olduğunu belirterek banka aleyhine işe iade davası açan kişinin davasında mahkeme, anılan paylaşımların patronun inancını sarstığı değerlendirmesinde bulundu ve davanın reddine karar verdi.
Kararın Yargıtay tarafından onanarak nihaileşmesi üzerine kişi, söz özgürlüğü hakkının ihlal edildiğini ileri sürerek, Anayasa Mahkemesine kişisel müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 26’ıncı hususunda garanti altına alınan söz özgürlüğünün ihlal edilmediğine hükmetti.
KARARIN GEREKÇESİNDEN
Anayasa Mahkemesinin kararında, 4857 sayılı kanunun 18’inci hususuna nazaran iş kontratlarının patron tarafından sona erdirilmesinde geçerli bir sebep bildirme mecburiliği bulunduğu, bankanın da iş akdinin feshinde çalışanın itimat münasebetinin zedelenmesini münasebet gösterdiği bildirildi.
Mahkemenin bankayı haklı bularak “sadakat ve dürüstlük kurallarına aykırılık” tespitinde bulunduğu söz edilen kararda, darbe teşebbüsünün yaşandığı, hususa dair kâfi bilgiye sahip olunmayan saatlerde yapılan farklı taraftaki açıklamalara bir ölçüde tolerans gösterilmesinin mümkün olabileceği fakat olayın akabinde yapılan açıklamaların “örgütle iltisak manasına gelebileceği” belirtildi.
Başvurucunun iş akdinin feshiyle yapılan müdahalenin söz özgürlüğünün ihlali olmadığı kaydedilen kararda, şu tespitlere yer verildi:
“Darbe teşebbüsünün yaşandığı geceden sonraki gün müracaatçının FETÖ yapılanması ile irtibatı bulunduğundan şüphelenilen yargı mensuplarının vazifeden uzaklaştırılmasına reaksiyon duymasının evvelki paylaşımlarıyla birlikte değerlendirildiğinde en azından onun FETÖ ile iltisaklı olduğu biçiminde anlaşılması mümkündür. Hasebiyle somut müracaatın şartlarında patronun müracaatçının işyerinin prestijine ziyan verdiğini düşünmesi ve ortalarındaki itimat bağlantısının son bulduğuna inanması imkan dahilindedir. Somut olayda tabir özgürlüğüne getirilen sınırlamanın anılan hakkı anlamsız kılacak nitelikte olmadığı, zarurî bir toplumsal gereksinimi karşıladığı ve orantılı olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Açıklanan münasebetlerle müracaat konusu olayda müracaatçının söz özgürlüğünün ihlal edilmediğine karar verilmesi gerekir.”